तू

क्षितिजाच्या हि पार तू
उंच उंच गगनात तू
तुडविता मी उष्ण वाळू
लाटांत तू, मृगजळात तू

भासती मज स्वप्न अता
तुजसवेचे ते क्षण
पण जर ते स्वप्न सर्व
फुले फुललेली का हळू?

वाट आहे तिथं अजून
वृक्ष ही ते तसेच
पक्षी साद देती अविरत
नसे उत्तर द्याया तू

ऋतु अजूनही बदलतात
नेमेची येई पाऊस
कितीही भिजलो मी जरी
कोरडा जणू काय वाळू